Γιατί η Γενιά των Νέων 20-40 είναι λυπημένη;

Το πρώτο άρθρο για την νέα χρόνια αποτελεί την μετάφραση ενός από τα πιο ακριβή άρθρα πάνω στην ψυχολογία των Νέων, που έχω διαβάσει.

Αρχικός τίτλος:

Why Generation Y Yuppies Are Unhappy  By Tim Urban of Wait But Why.

#Yuppie (Y)= a well-paid young middle-class professional who works in a city job and has a luxurious lifestyle.>γιάπης < αγγλική yuppie < ακρωνύμιο του “young urban professional“.

                                                        =>========>

#Tεχνοκράτης (Τ), συνήθως νεαρής ηλικίας με καλοπληρωμένη δουλειά και τρόπο ζωής που χαρακτηρίζεται από υπερκαταναλωτισμό.

Πείτε γεια στην Λούση.

Η Λούση είναι μέρος της γενιάς Τ, της γενιάς που γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Είναι επίσης μέρος μιας κουλτούρας τεχνοκρατών απ’ την οποία αποτελείται μια μεγάλη μερίδα της Γενιάς Τ .

Έχω έναν όρο για τους τεχνοκράτες του ηλικιακού γκρουπ της γενιάς Τ- τους αποκαλώ Gen Y Protagonists & Special Yuppies(ελ. απόδ.: Γενιά Τεχνοκρατών, Πρωταγωνιστών και Special Τεχνοκράτων), ή αλλιώς GYPSYs(*από εδώ και πέρα θα συναντάται στο κείμενο ως ΓΥΦΤΟΣ). O ΓΥΦΤΟΣ λοιπόν,  είναι ένα μοναδικό είδος τεχνοκράτη, που θεωρεί τον εαυτό του ως τον βασικό χαρακτήρα μιας πολύ ιδιαίτερης ιστορίας.

Οπότε, η Λούση καλοπερνάει στην ΓΥΦΤΙΚΗ ζωή της, και είναι πολύ ευχαριστημένη που είναι η Λούση. Υπάρχει όμως ένα θεματάκι:

Η Λούση είναι κάπως λυπημένη.

Για να μην μακρηγορώ σχετικά με το γιατί αισθάνεται έτσι, θα χρειαστεί να προσδιορίσουμε τι είναι αυτό που κάνει κάποιον χαρούμενο ή λυπημένο εξ΄αρχής. Η συνταγή είναι πολύ απλή:

Είναι προφανές – όταν η πραγματική ζωή του ανθρώπου εξελίσσεται καλύτερα από τις προσδοκίες του, τότε είναι χαρούμενος. Όταν όμως η πραγματικότητα προκύπτει χειρότερη από τις προσδοκίες, τότε είναι δυσαρεστημένος.

Για να το βάλομε αυτό μέσα σε ένα πλαίσιο, ας ξεκινήσουμε φέρνοντας τους γονείς της Λούση στην συζήτηση:

Οι γονείς της Λούση γεννήθηκαν την δεκαετία του 50- οι λεγόμενοι στον δυτικό κόσμο Baby Boomers (πρόκειται για την μεταπολεμική γενιά). Τους μεγάλωσαν οι παππούδες της Λούση, μέλη της γενιάς του σαράντα, οι οποίοι μεγάλωσαν κατά την διάρκεια της μεγάλης ύφεσης και πολέμησαν στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, και οι οποίοι βεβαίως απέχουν πολύ από τον χαρακτηρισμό ‘ΓΥΦΤΟΙ’.

Οι παππούδες της,προερχόμενοι από την εποχή της βαθιάς ύφεσης είχαν εμμονή με την οικονομική σταθερότητα και έτσι μεγάλωσαν τους γονείς της με όραμα να χτίσουν πρακτικές και ασφαλείς καριέρες. Ήθελαν οι καριέρες των γονιών της να έχουν πιο πράσινο γρασίδι από της δικές τους, γι’ αυτό και οι γονείς της Λούση μεγάλωσαν οραματιζόμενοι μια κερδοφόρα και σταθερή καριέρα για τον εαυτό τους. Κάπως έτσι δηλαδή:

Διδάχτηκαν πως δεν υπήρχε τίποτα να τους εμποδίσει να αποκτήσουν αυτό το καταπράσινο γκαζόν της σταδιοδρομίας, απλά για να συμβεί αυτό έπρεπε να αφιερώσουν χρόνια σκληρής δουλειάς.

Με μία πιο ομαλή και θετική εμπειρία ζωής από των γονιών τους, οι γονείς της Λούση την μεγάλωσαν με μια αίσθηση αισιοδοξίας και απεριόριστων δυνατοτήτων. Και δεν ήταν οι μόνοι! Οι Baby Boomers σε όλον τον κόσμο είπαν στα παιδιά τους, της γενιάς Τ (Τεχνοκρατών AKA Yuppie-Γιάπηδες) ότι μπορούσαν να γίνουν ότι ήθελαν, εμπνέοντας στις ψυχές τους  ταυτότητα πρωταγωνιστή.

Αυτό έκανε τους ΓΥΦΤΟΥΣ να νιώθουν μεγάλη ελπίδα για τις καριέρες τους, στο σημείο που οι στόχοι των γονιών τους για το πράσινο γρασίδι της ασφαλούς ευημερίας δεν τους αρκούσαν. Το γρασίδι ενός ‘ΓΥΦΤΟΥ’ για να έχει αξία έπρεπε να έχει λουλούδια.

 

Αυτό μας οδηγεί στο πρώτο συμπέρασμα για τους ΓΥΦΤΟΥΣ.

Οι ΓΥΦΤΟΙ είναι υπερβολικά φιλόδοξοι

“Υποθέτω πως θα μπορούσα να γίνω Πρωθυπουργός…είναι όμως η πολιτική το πραγματικό μου κάλεσμα; Μπα…αυτό θα ήταν καθησυχαστικό.”

Ένας ΓΥΦΤΟΣ ζητάει πολύ περισσότερα από την καριέρα του από το πράσινο γρασίδι της ευημερίας και της ασφάλειας. Στην ουσία, το πράσινο γρασίδι δεν είναι και τόσο φοβερό και μοναδικό για ένα ΓΥΦΤΟ. Όταν οι Baby Boomers ήθελαν να ζήσουν το “αμερικανικό όνειρο”, οι ΓΥΦΤΟΙ θέλουν να ζήσουν το δικό τους όνειρο.

Ο Cal Newport τονίζει ότι το μότο ” ακολούθησε το πάθος σου” άνθισε μόνο τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με το Google’s Ngram viewer, ένα εργαλείο που δείχνει πόσο δημοφιλής είναι μια δοσμένη φράση στα αγγλικά μέσα σε μία περίοδο χρόνου. Ο ίδιος μετρητής δείχνει πως η φράση “ασφαλής καριέρα” έχει βγει τόσο εκτός μόδας, όσο έχει ανεβεί η δημοτικότητα της φράσης “μια ικανοποιητική καριέρα”.

Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, οι ΓΥΦΤΟΙ θέλουν οικονομική ευημερία ακριβώς όπως οι γονείς τους- απλά θέλουν ταυτόχρονα να τους ικανοποιήσει η καριέρα τους με έναν τρόπο που οι γονείς τους δεν είχαν σκεφτεί τόσο πολύ.

Δυστυχώς, συμβαίνει και κάτι ακόμα. Ενώ, οι στόχοι καριέρας της Γενιάς Τ(εχνοκρατών) έχουν γίνει γενικά πολύ πιο συγκεκριμένοι και φιλόδοξοι , ακόμα ένα μήνυμα δόθηκε στην Λούση κατά τα παιδικά της χρόνια:

[Είσαι μοναδική]

Ίσως τώρα να είναι η κατάλληλη στιγμή για να αναφέρουμε το δεύτερο συμπέρασμα :

 

Οι ΓΥΦΤΟΙ έχουν αυταπάτες

“Βεβαίως”, η Λούση έχει διδαχτεί, ” όλοι θα πάνε να βρούνε μια ικανοποιητική καριέρα για τον εαυτό τους, όμως επειδή εγώ είμαι ασυνήθιστα υπέροχη, η καριέρα μου και το μονοπάτι που θα ακολουθήσω στην ζωή μου θα ξεχωρίσει μες στο πλήθος”.  Οπότε, εκτός από το ότι το όλη η γενιά αποσκοπεί στο να αποκτήσει την καριέρα ενός λουλουδάτου γκαζόν, επιπλέον κάθε άτομο (ΓΥΦΤΟΣ) σκέφτεται ότι αυτός ή αυτή προορίζεται για κάτι ακόμα καλύτερο:

Ένας φανταχτερός μονόκερος πάνω σ’ ένα λουλουδάτο γρασίδι

 

Η καριέρα της Μαρίας έναντι της καριέρας των υπόλοιπων ΓΥΦΤΩΝ

Ναι αλλά γιατί λέμε πως αυτό είναι μια οφθαλμαπάτη;

Γιατί αυτό είναι που σκέφτονται όλοι οι ΓΥΦΤΟΙ και το οποίο καθορίζει τον ορισμό του Φοβερού (Special).

φοβερός|επίθετο

εκπληκτικός,που ξεπερνά κατά πολύ το γνωστό, το συνηθισμένο ή το προβλεπόμενο, ώστε προκαλεί έκπληξη, θαυμασμό ή δέος

spe-cial| adjective
better, greater, or otherwise different from what is usual.

Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι φοβεροί- αλλιώς η λέξη φοβερός ,υπό το πρίσμα του μοναδικού, δεν θα σήμαινε τίποτα.

Ακόμα κι αυτή τη στιγμή, οι ΓΥΦΤΟΙ που διαβάζουν το άρθρο θα σκέφτονται, “Σωστό επιχείρημα…αλλά εγώ πραγματικά είμαι ένα από τους λίγους εκλεκτούς”- και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα.

Μια δεύτερη πλάνη έρχεται στο προσκήνιο όταν ο ΓΥΦΤΟΣ μπει στην αγορά εργασίας. Ενώ οι προσδοκίες των γονιών της Λούση ήταν πως πολλά χρόνια σκληρής δουλείας στο τέλος θα τους οδηγήσουν σε μια λαμπρή καριέρα, η Λούση περιμένει βέβαια μία φοβερή καριέρα ως κάτι αυτονόητο για κάποιον τόσο μοναδικό όσο η ίδια, απλά γι’ αυτήν η επίτευξη του στόχου είναι θέμα χρόνου και της πορείας που θα πάρει. Οι δικές της προσδοκίες πριν μπει στο εργατικό δυναμικό είναι κάπως έτσι

Οι προσδοκίες σταδιοδρομίας της  Λούση (“απλά περίμενω μέχρι να δει ο κόσμος πόσο υπέροχη είμαι”)

Δυστυχώς, το αστείο σε αυτόν τον κόσμο είναι πως δεν είναι όλα τόσο μέλι-γάλα, και το περίεργο σχετικά με τις καριέρες είναι ότι στην πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολες. Οι σπουδαίες καριέρες χρειάζονται χρόνια αίματος, ιδρώτα και δακρύων για να χτιστούν- ακόμη και εκείνες χωρίς λουλούδια ή μονόκερους – και ακόμα και οι πιο πετυχημένοι άνθρωποι σπάνια κάνουν κάτι τόσο τρομερό στις αρχές ή τα μέσα των 20 τους.

Βέβαια, οι ΓΥΦΤΟΙ δεν μπορούν να το δεχτούν τόσο απλά αυτό .

Ο Paul Harvey, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του New Hampshire και ειδικός στους ΓΥΦΤΟΥΣ, ασχολήθηκε με αυτό το θέμα, βρίσκοντας πως η Γενιά Τ έχει “μη ρεαλιστικές προσδοκίες και ισχυρή αντίσταση απέναντι στην αρνητική κριτική”, καθώς επίσης και “μια φουσκωμένη θεώρηση του ευατού της”. Λέει πως “βασική πηγή άγχους για ανθρώπους που νιώθουν πως έχουν μεγάλη αξία είναι οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες. Πολλές φορές νιώθουν πως τους αξίζει σεβασμός και  και επιβραβεύσεις οι οποίες όμως δεν συμβαδίζουν με την πραγματική τους ικανότητα και τα επίπεδα προσπάθειας που έχουν καταβάλλει, έτσι προφανώς δεν εισπράττουν την αναγνώριση που περίμεναν”.

Για όσους κάνουν προσλήψεις μέλων της γενιάς Τ, ο Harvey συνιστά να τους ρωτάνε  στην συνέντευξη “Πιστεύεις ότι γενικά είσαι ανώτερος από τους συνεργάτες/συμμαθητές/κλπ, κι αν ναι, γιατί;”. Συνεχίζει λέγοντας πως αν ο υποψήφιος απαντήσει με ναι στο πρώτο μέρος αλλά δυσκολεύεται με το ‘γιατί’, μπορεί να υπάρχει θέμα αυταρέσκειας. “Αυτό συμβαίνει γιατί η στάση αυτή συχνά βασίζεται σε μια αβάσιμη αίσθηση  ανωτερότητας και αξιοσύνης. Κατέληξαν να πιστεύουν, ίσως μέσω ασκήσεων ανάπτυξης υπερβολικής αυτοεκτίμησης, ότι είναι κατά κάποιο τρόπο μοναδικοί, όμως συχνά τους λείπει μια πραγματική εξήγηση αυτής της πεποίθησης”.

Και επειδή ο πραγματικός εργασιακός κόσμος έχει το θράσος να μην θεωρεί το ‘προτέρημα’ ως παράγοντα , λίγα χρόνια μετά το κολέγιο η Λούση βρίσκει τον εαυτό της:

Προσδοκίες έναντι πραγματικότητας

Η υπερβολική φιλοδοξία της Λούση, μαζί με  υπεροψία και ένα μέρος αυταπάτης, την άφησε με τεράστιες προσδοκίες ακόμη και για τα πρώτα χρόνια μετά το κολέγιο. Και η πραγματικότητα της ωχριά μπροστά στις προσδοκίες της, αφήνοντας το σκορ “πραγματικότητα-προσδοκίες” να βγαίνει αρνητικό.

Και γίνεται άκομα χειρότερο. Επιπλεόν σε όλα αυτά, οι ΓΥΦΤΟΙ έχουν ένα επιπλέον πρόβλημα που ισχύει για όλη την γενιά:

Οι ΓΥΦΤΟΙ είναι Προκλητικοί

Σίγουρα, κάποιοι άνθρωποι από το γυμνάσιο ή το πανεπιστήμιο των γονιών της Λούση  κατέληξαν πιο πετυχημένοι από τους ίδιους. Κι ενώ μπορεί να είχε μαθευτεί τυχαία η επιτυχία τους, κανείς δεν ήξερε ακριβώς περί τίνος πρόκειται.

Αντιθέτως, η Λούση, πρέπει συνεχώς να είναι αντιμέτωπη με ένα σύγχρονο φαινόμενο την Προσωπική Προβολή μέσω Facebook.

Τα social media δημιουργούν έναν κόσμο όπου

1)η Λούση μπορεί να μαθαίνει τί κάνει ο καθένας καθαρά και ξάστερα,

2) οι περισσότεροι πλάθουν μια φουσκωμένη εικόνα του εαυτού τους και

3) οι άνθρωποι που υπερηφανεύονται περισσότερο για τις καριέρες(ή τις σχέσεις) τους είναι αυτοί οι οποίοι είναι πραγματικά πετυχημένοι, ενώ οι υπόλοιποι συνήθως δεν δημοσιοποιούν την κατάσταση τους. Αυτό κάνει την Λούσυ να νιώθει, λανθασμένα βέβαια, πως όλοι πάνε καλά, πράγμα το οποίο επιδεινώνει την μιζέρια της:

Η πλαστή εικόνα που προβάλλουν οι συνομήλικοι της Λούση.

Γι’ αυτό τον λόγο είναι λυπημένη η Λούση ή τουλάχιστον αισθάνεται λίγο φοβισμένη και ανεπαρκής. Στην πραγματικότητα, κατά πάσα πιθανότητα η καριέρα της ξεκίνησε μια χαρά, απλά στην ίδια φαίνεται πολύ απογοητευτική.

Αυτή είναι η συμβουλή μου στην Λούση:

1)Παράμεινε φιλόδοξη.  Ο κόσμος στον οποίον ζούμε είναι γεμάτος ευκαιρίες για έναν φιλόδοξο άνθρωπο ώστε να βρει την επιτυχημένη καριέρα που ψάχνει. Η συγκεκριμένη πορεία μπορεί να μην είναι φανερή, αλλά θα φανερωθεί από μόνη της- απλά πρέπει να κολυμπήσεις στα βαθιά.

2) Σταμάτα να σκέφτεσαι πως είσαι μοναδικός/η. Είναι δεδομένο πως δεν είσαι μοναδικός. Είσαι απλά ακόμα ένα άπειρο νεαρό άτομο που δεν έχει και τόσα πολλά να προσφέρει ακόμα. Για να γίνεις σπουδαίος πρέπει να δουλέψεις πολύ σκληρά για πολύ καιρό.

3) Αγνόησε τους άλλους. Το να φαίνεται το γρασίδι των άλλων ανθρώπων πιο πράσινο δεν είναι καινούριο κόλπο. Όμως, στον κόσμο της “παραγωγής της εικόνας μας”, το γρασίδι μερικών μπορεί να μοιάζει σαν ένα ένδοξο λιβάδι. Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι άλλοι είναι το ίδιο αναποφάσιστοι, φοβισμένοι και “αυτοκαταστροφικοί” όπως εσύ, και αν εσύ κοιτάξεις την δουλειά σου, δεν θα χρειαστεί να ζηλέψεις ποτέ κανέναν άλλο.

DISCLAIMER: Επιτρέπεται η αναπαραγωγή του μεταφρασμένου άρθρου με αναφορά της παρούσας πηγής.